Procedura „Niebieskie Karty” to formalny sposób reagowania na podejrzenie przemocy w rodzinie. Jej celem jest ochrona osoby doznającej przemocy oraz zapobieganie dalszym krzywdom. W procedurze uczestniczą m.in. przedstawiciele:
-
Centrum Usług Społecznych,
-
Policji,
-
placówek oświatowych,
-
ochrony zdrowia,
-
gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych.
Kto może rozpocząć procedurę?
Procedura zostaje wszczęta poprzez wypełnienie formularza „Niebieska Karta – A” przez przedstawiciela jednej z wymienionych instytucji. Nie jest wymagana zgoda osoby doznającej przemocy.
Etapy procedury „Niebieskie Karty”
Procedura składa się z kilku jasno określonych etapów:
1. Wszczęcie procedury
Rozpoczyna się od wypełnienia formularza NK-A w związku z podejrzeniem przemocy w rodzinie.
2. Opracowanie indywidualnego planu pomocy
Grupa robocza (np. pracownik socjalny, dzielnicowy, pedagog) przygotowuje plan wsparcia dostosowany do potrzeb osoby doznającej przemocy. To także moment wypełnienia formularza NK-C.
3. Działania wobec sprawcy
Sprawca przemocy jest informowany o odpowiedzialności karnej, a także o możliwości wzięcia udziału w programach korekcyjno-edukacyjnych.
4. Realizacja planu pomocy
W tym czasie możliwe są:
-
wizyty domowe,
-
kontakt telefoniczny,
-
wsparcie psychologiczne i socjalne,
-
pomoc w kontaktach z policją lub sądem.
5. Dokumentowanie zdarzeń
Wszelkie nowe akty przemocy lub zagrożenia są na bieżąco dokumentowane.
6. Zakończenie procedury
Procedura kończy się, gdy:
-
ustanie przemoc,
-
zrealizowano plan pomocy,
-
nie ma już potrzeby dalszych działań.
Ile trwa procedura?
Nie ma ustawowo określonego czasu trwania. Z doświadczenia innych jednostek (np. CUS w Myślenicach) wynika, że średni czas prowadzenia procedury to ok. 6 miesięcy, jednak może on być krótszy lub dłuższy – zależnie od sytuacji w rodzinie.